Een frisse blik in de Westerse wereld

“Hoe is dat nou om weer terug te zijn? Dat zal wel weer even wennen zijn”, is zo een beetje de meest gemaakte opmerking de laatste dagen. Het is een feest om iedereen weer te zien en bij te praten over de afgelopen 9 maanden! En ja, het is wel een beetje wennen, maar tegelijk zijn we ook weer terug in ons oude vertrouwde leventje.

Ik loop langzamer, ik praat langzamer. Ik rijd niet meer continu net boven de maximale snelheid op de linker rijbaan, maar met een chill muziekje op de rechter. Ik maak meer contact met mensen, echt contact. Ik heb nog niet gerend voor de trein, probeer mijn agenda zo leeg mogelijk te houden. Ik probeer veel te ‘nietsen’ en lijk veel beter aan te voelen wat ik wel en niet wil.

Tegelijk ben ik erg gevoelig voor omgevingen. Ik luister alleen nog spotify en vermijd de schreeuwende radio met reclames. Het tv-scherm gebruiken we alleen voor series of uitzending gemist van nl3. Drukke appgroepen probeer ik gelijk uit te stappen. In de tram sluit ik regelmatig mijn ogen om alle prikkels te vermijden. Hoe hard ik ook mijn best doe, aan het eind van de dag heb ik hoe dan ook toch vaak een bonkend hoofd. Moet ik verhuizen naar het platteland? Of is het een kwestie van wennen?

Het zijn hele kleine dingen die me ineens opvallen en ik enorm waardeer, zoals eindeloos stromend drinkwater uit een kraan. Of de meest lekkere sushi ever, die gewoon aan huis wordt bezorgd! In de nieuwe sprinters hebben ze tegenwoordig zelfs wifi. Afval wordt gescheiden. Alles is te koop. Overal zijn ondersteunende apps voor. Er lijkt hier óveral over nagedacht te zijn. Tot in de details is bedacht hoe we het als mens nóg makkelijker kunnen hebben. Maar wat ik nog het meest waardeer is de zon die al twee weken lang lekker schijnt, een letterlijk warm welkom.

Wat me opvalt is dat, vooral in de grote steden, er weinig contact wordt gemaakt. Maar ook, dat ik met een kleine glimlach vaak wel een verschil opmerk. Het ligt grotendeels aan mijn eigen houding en mindset.

Ik denk dat juni wel echt de beste tijd van het jaar is om terug te komen van zo een reis. Nederland is zo een mooi en fijn land! En ja, het is druk, er zijn veel regeltjes en er lopen veel mopperende mensen rond… Maar het is maar net hoe je jezelf opstelt en er staan ook zoveel mooie dingen tegenover.

Ik ben benieuwd of ik dit positieve gevoel vast kan blijven houden. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat we deze reis hebben kunnen maken en ook dat ik het leven in Nederland zo ben gaan (her)waarderen. Het is wel echt een uitdaging om me niet mee te laten slepen in de gedachte dat alles altijd maar mooier, beter, sneller en anders moet.

Ook hoop ik nog steeds op een geniale ingeving waar ik mijn fietssleutels heb gelaten… Wat dat betreft ben ik voor geen meter veranderd. Het wordt tijd dat daar ook een app of gadget voor wordt bedacht, misschien een onzichtbare chip in mijn arm ofzo…