Ze sabbelt, ze smakt, ze slikt, ze kreunt, ze zucht.Ik kijk, ik luister, ik zie, ik voel, ik zucht. Ik dacht, ik heb geen woorden. Ik kijk, ik luister, ik observeer. Wat is er van mij geworden?Ik weet, ik weet het zeker, zonder te begrijpen. Zo onduidelijk en helder tegelijk, weet ik zeker dat ik…
Gekke mier
Afgelopen week luisterde ik naar een podcast waarin boswachter Arjan Postma het principe van een mierenkolonie uitlegde. Hij vertelde dat hij de natuur observeert, om te kijken wat we daar als mens van kunnen leren. Het schijnt dat het grootste deel van een mierenkolonie bestaat uit zogeheten werkmieren die afgaan op geursporen en keurig achter…
Kapitein Twijfel
Het plan is doorgesproken, iedereen staat op zijn plek. De vader van het gezin staat aan het roer en doet zijn best om alles wat hij vandaag geleerd heeft toe te passen. We varen met een perfecte snelheid achteruit naar de kade, klaar om de boot aan te leggen. Maar dan komt de boot onder…
In de war
Terwijl de zonnestralen tussen de herenhuizen door op m’n gezicht schijnen, fiets ik door de mooie Jordaan. Het is maanden geleden dat ik naar m’n werk in Tilburg mocht en vandaag heb ik het voorrecht om een weblecture op te nemen in de studio van Fontys Aci. Ik mag voor een dag weg van m’n…
Niet zomaar een koffietje…
Het is een regenachtige februari-dag. Het lijkt wel of niets lukt, of er niks uit mijn handen komt. En dan begin ik meestal maar gewoon te schrijven. Dan komen de woorden vanzelf, of niet. En dat is ook oké. We zijn net op onze thuiswerkdag maar een rondje gaan lopen in de miezerregen. Langs ons…
Volg de flow van je leven
Ieder mens heeft unieke talenten en een eigen dna-profiel. Tegelijk zijn we allemaal mensen die tegen universele uitdagingen aanlopen. Ik geloof dat hoe wij onze kwaliteit van leven, gezondheid en geluk ervaren, door verschillende factoren wordt bepaald. Een (groot) deel wordt beïnvloed door genetische factoren, onze omgeving, opvoeding en een kansfactor, geluk of pech.En een…
Ik weet het niet – (de kracht van het niet weten)
Het uitspreken van iets niet-weten, vergt moed en kwetsbaarheid. In een snel veranderende complexe wereld is het de uitdaging om de juiste vragen te formuleren om te onderzoeken wat we nog níet weten. Het grote vraagteken van het niet-weten is juist een drijfveer om in beweging te komen.
Extreem leerzaam
Mijn kite hangt schuin boven me, terwijl ik naar de branding loop. Het is bewolkt en de wind wat vlagerig, waardoor ik me wat schokkerig naar de zee beweeg. Onderweg kom ik een Belgisch stel tegen dat met de wind in de rug hun dochter vooruit duwt in een strandbuggy. Ze staren me met grote…
Hé, het is oké…
Hé, het is oké om je even kut te voelen. Om fucking chaggerijnig te zijn, zonder directe reden. Om even niet je bed uit te willen, Om het liefst de hele dag in foetushouding onder een fleece dekentje op de bank te willen liggen. Het is oké om even NIET alles op een rijtje te…
Omarm de beren op je weg
Vorige week was ik op bezoek bij een vriendin die net voor zichzelf begonnen is, een droom die na lang wikken en wegen is uitgekomen. Op de schouw stond een lijstje met een print van een beer met de tekst: Beren op de weg? Stuur ze naar het bos! Ze vertelde me dat die print…
Land in zicht (Dag 16 Az-NL)
Het is een bizar gezicht, al die lichtjes aan de horizon. Eerst waren het alleen nog maar schepen, toen in de verte een Franse vuurtoren, en vervolgens een Engels dorp. We kunnen er niet meer omheen… er is overduidelijk land in zicht. Ik schrik me kapot van een brommend geluid in de lucht, het bleek…
Stront aan de knikker (dag 12)
Bijna een jaar geleden vaarde ik ook op deze plek, maar dan de andere kant op, het grote avontuur tegemoet. Ik kan me mijn eerste nachtwacht in mijn eentje nog goed herinneren. Nu zit ik er een stuk relaxter bij en weet ik na duizenden mijlen varen ietsje beter wat ik kan verwachten. Onder andere…
Daarom. (dag 8, 9, ehh 10?)
Zee is zee, zou je denken. Alleen hoewel alle dagen tot nu toe best op elkaar lijken, is er nog geen dag of nacht hetzelfde geweest. Qua afstand zijn we inmiddels over de helft (ca. 900 mijl afgelegd, nog 700 te gaan), maar qua tijd is het nog de vraag hoe lang we erover gaan…
Ik zag twee beren… (dag 6 Azoren – NL)
Over een paar uur zijn we zes dagen onderweg. Ons tijdsbesef is volledig verdwenen. De maan wordt elke nacht een hapje kleiner en de zon brengt iedere ochtend weer leven in de brouwerij. De stemming is nog steeds goed en naast de vaart in het schip houden is de grootste bezigheid: wat gaan de mannen…
Inslingeren (dag 3 Azoren-NL)
Even een teken van leven van de schipper en haar bemanning. We zijn vandaag aan de derde dag begonnen en we boffen met het weer. De eerste dagen zijn altijd een beetje wennen en iedereen begint langzaam in het ritme te komen. Het in de zeilerswereld vaak gebruikte woord ‘inslingeren’ is hier wel van toepassing….
Nog één nachtje Azoren…
In de spiegel zie ik hoe ze het uiteinde van een pluk haar in de lucht houdt. Ik knik dat ze die paar centimeters eraf mag knippen. Ze spreekt nauwelijks Engels en ik besluit maar geen poging te doen om haar te vertellen dat ik de volgende dag de oceaan op ga voor minstens twee…
Een frisse blik in de Westerse wereld
“Hoe is dat nou om weer terug te zijn? Dat zal wel weer even wennen zijn”, is zo een beetje de meest gemaakte opmerking de laatste dagen. Het is een feest om iedereen weer te zien en bij te praten over de afgelopen 9 maanden! En ja, het is wel een beetje wennen, maar tegelijk…
Gemengde gevoelens – terug in Europa
Na 15.5 dag varen stappen we op de Azoren wat onwennig weer op Europees land. We omhelzen elkaar op een kade die is volgeschilderd met bootnamen, een traditie van passerende oceaanzeilers. We hebben het gewoon geflikt! We hebben de tocht der tochten, waar we vanaf dag 1 stiekem al een beetje tegenop zagen, boven verwachting…
Pittige laatste loodjes (dag 15)
Het lijkt wel of de weergoden samen hebben besloten dat ze het ons wel iets moeilijker mochten maken. Misschien hebben na de windstilte er wel te veel mensen voor ons op wind gehoopt. Die wind kwam er. Eerst nog uit de goede richting, maar hij draaide steeds meer tegen. Het golfslagbad werd ook weer aangezet…
Reactiepsychologie (dag 14)
Één van de eerste reacties uit mijn omgeving op de aankondiging van deze reis was: “Oohhh wat heerlijk, negen maanden zonder mascara!” Haha, ik was een beetje verbluft door deze opmerking. De mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik prima zonder psychische problemen dagenlang make-uploos door het leven kan. Haar opmerking zette mij…
~ Iris - Let's Flow! ~ 