In de spiegel zie ik hoe ze het uiteinde van een pluk haar in de lucht houdt. Ik knik dat ze die paar centimeters eraf mag knippen. Ze spreekt nauwelijks Engels en ik besluit maar geen poging te doen om haar te vertellen dat ik de volgende dag de oceaan op ga voor minstens twee weken. Misschien maar beter ook, anders kan ik uitgebreid droogföhnen van mijn haar straks wel vergeten. In plaats daarvan doe ik mijn ogen dicht en geniet ik nog even van het gefriemel aan mijn haar.
Er is waarschijnlijk geen zeiler die naar de kapper gaat zo vlak voor een oceaanoversteek, maar de hoofdmassage alleen al was meer dan de moeite waard. Het zorgde precies voor de ontspanning die ik nodig had na dagen voorbereiden, boodschappen doen, 2x de mast in, de boot van voor na achter 6x overhoop halen en opnieuw inrichten, de bilgepomp fixen en nog wat andere klusjes.
Koen is in Nederland aan het werk, waardoor hij helaas niet mee kan en ik in mijn eentje naar de Azoren ben gevlogen. Gelukkig heb ik geweldige bemanning gevonden, die vlak na mij arriveerden en mij enorm hebben geholpen. Na negen maanden met zijn tweeën te hebben gevaren, was het in mijn hoofd wel even schakelen naar een nieuwe crew. Sinds de twee mannen aan boord zijn, voelt het gelukkig aan als een zeer complementair team. Hoewel we elkaar van te voren hoogstens twee keer hebben gezien, heb ik er alle vertrouwen in!
Na uren zwoegen in de supermarkt hebben we na het tanken van de diesel de gelegenheid gepakt om een rondje te varen. We hadden ons laten vertellen dat tussen 6 en 8 de grootste kans op dolfijnen zou zijn en jawel… Vlakvoor zonsondergang zagen we gespetter en een hoop rondcircelende vogels. Met de motor bij scheuren we er op af en uiteindelijk zwemmen ze zelfs mee met de boot! Ik ben weer helemaal in mijn element en bedenk me dat er geen mooier cadeautje bestaat.
Nog één nachtje slapen en dan gaan we ervoor. De boot en zijn bemanning zijn er helemaal klaar voor. Het is ongeveer 1600 mijl varen naar Nederland en het weer ziet er voor de eerste dagen in ieder geval gunstig uit. Grote kans dat ik weer regelmatig een blog zal schrijven via de satellietverbinding. Er zit overigens een ander simkaartje in dan de vorige trip, dus als je graag een smsje wilt sturen, moet je even naar het juiste nummer informeren ;). Het emailadres is hetzelfde gebleven, let op dat je alleen tekst stuurt en geen plaatjes!
Doeiii!
Liefs Iris
Wat leuk nu ineens weer een vervolg te lezen! Ik had gehoopt je nog eens (al dan niet via Dirk) te ontmoeten. Dan had ik mijn vraag voor een foto van het plastic en het ruimen ervan op Boa Vista nog eens herhaald. Toevallig ga ik zo op de trein naar The Ocen Clean Up in Rotterdam/Delft om over het onderzoek te spreken. Nog steeds mee bezig dus.
Voor nu echter: behouden vaart en plezier ook met die mannen!