Kapitein Twijfel

Het plan is doorgesproken, iedereen staat op zijn plek. De vader van het gezin staat aan het roer en doet zijn best om alles wat hij vandaag geleerd heeft toe te passen. We varen met een perfecte snelheid achteruit naar de kade, klaar om de boot aan te leggen. Maar dan komt de boot onder de minimale manoeuvreer-snelheid, drijven we iets met de wind mee en gaan we niet meer recht op ons doel af.

Vragende blikken. Vader doet zijn best, maar de boot doet niet meer wat hij wil. De blikken veranderen in stemmen. “Pap, waar moet ik nu precies de lijn om gooien?” “Ehh… “ Ik zie de vader hardop twijfelen. De vragen veranderen in suggesties. De bemanning wil helpen en roept allerlei mogelijke opties om de boot alsnog veilig aan de wal te krijgen.

De vragende blikken komen nu ook mijn kant op. Ik twijfel of ik zou ingrijpen. Ik houd van controle en gun het gezin een succes-ervaring, waarin ze hun doel bereiken als een team. Snel schat ik de situatie in. Is het veilig om hier tegen lagerwal te verwaaien? Ik zie dat de boot goed beschermd is en besluit dat het veel leerzamer is om het gezin te laten ervaren wat het effect is van de wind op de boot, dan wanneer ik ingrijp.

We belanden in een ongeplande, maar stabiele positie: verwaaid tegen een paal aan. Ik zie de vader een tikkeltje teleurgesteld vragend om zich heen kijken. Ik roep iedereen bij elkaar en stel de bemanning gerust dat hoewel we verwaaid liggen, de situatie stabiel is. “We zijn hier vandaag om te leren en dit is een prachtige leersituatie,” hoor ik mezelf hardop zeggen.

De manoeuvre wordt geëvalueerd, de vader vertelt hoe hij het heeft ervaren en noemt alle feitelijke stappen op die zijn gezet en eventueel anders konden. Ik vraag door, “en wat gebeurde er toen?”. “Ik… eh… ik, …twijfelde.” En met 1 woord was helder wat er was gebeurd en waar de kern van het leerpunt voor het gezin zat. Hoe reageer je als schipper als je plan niet lijkt te lukken? Het plan, waar iedereen zo mooi op voorbereid was en precies wist, wat er van hem of haar verwacht werd? Er ontstaat verwarring, maar er zijn ook ineens weer allerlei mogelijkheden. Hoe ga je daar mee om? Welke keuzes maak je in het moment?

Het leuke van varen en manoeuvreren vind ik dat er altijd meerdere mogelijkheden zijn om je doel te bereiken. Ik zeg regelmatig dat ik met varen 10 plannen maak, en vanwege de omstandigheden het 11e uitvoer. Het helpt daarbij om goed voor ogen te hebben wat mijn uiteindelijke doel is en tegelijk heel bewust te zijn van wat de boot doet in het moment. Zo kan ik anticiperen op bijvoorbeeld de wind en andere externe factoren en eventueel zelfs besluiten om de manoeuvre af te breken.

Iedere situatie is weer uniek en nodigt uit om alle kennis en vaardigheden in te zetten om het gewenste doel te bereiken. Iedere schipper maakt ook weer verschillende keuzes, afhankelijk van karakter, ervaring en omstandigheden. En daarnaast heb je ook te maken met de bemanning die nodig is om je doel te bereiken. Hoe helderder de communicatie, hoe beter de samenwerking. Door te oefenen wordt je steeds handiger. En hoe meer er een houding is dat er geleerd mag worden en dit ook bespreekbaar wordt gemaakt, hoe groter de impact van het oefenen, en hoe plezieriger het varen vaak ook wordt.  

Het is zo leuk om te merken dat ik van iedere situatie zelf ook weer zo veel leer. Ook als mens stellen we onszelf regelmatig doelen, we zijn kapitein van ons eigen schip. Op het moment ervaar ik een periode van twijfel. Het is wat verwarrend, het maakt me soms onrustig en ik merk dat ik van verschillende kanten vragen en (soms ongevraagd) advies krijg. Na vandaag ben ik weer herinnerd aan dat het af en toe OK is om even met de wind mee te waaien en zelfs even verwaaid te liggen. Zodat ik vervolgens rustig een plan kan bedenken en opnieuw koers kan bepalen.

Ik ben zo trots. Op de stappen die dit gezin in 1 dag heeft gemaakt. Niet alleen in het varen, maar juist in de dynamiek onderling. En op mezelf, dat het me gelukt is om een leersituatie te creëren zonder in te grijpen, terwijl ik zo van controle houd :). Lief gezin, dankjulliewel voor deze leerzame en inspirerende dag, ik wens jullie een hele fijne vakantie in Levkas en ik heb er alle vertrouwen in dat jullie samen geweldige, mooie, leerzame avonturen gaan beleven!

En onthoud, wanneer je goed beschermd bent, is lagerwal soms zo erg nog niet 😉

Liefs, Iris