Aftellen is begonnen (dag 13)

Na de geweldige dolfijnenshow met zonsopkomst bij kalme zee heb ik heerlijk geslapen. Toen ik smiddags wakker werd, leek het alsof ik in een totaal andere wereld wakker werd. De boot ging weer flink scheef en knalde op de golven. BAM!! Ohja, zo voelde dat. Bah. Alles aan boord kost gelijk weer zo veel meer energie. We wisten dat de wind eraan zou komen, maar als ik ook even over de bijbehorende golven had nagedacht, had ik op zijn minst de afwas alvast kunnen doen.

We wisten ook dat de wind bijna uit het noorden zou gaan komen, laat dat nou net ook de richting zijn waar wij naar toe willen. Het is moeilijk te voorspellen wanneer we aan zullen komen, waarschijnlijk maandag of dinsdag. Voor het eerst ben ik het echt een beetje zat. Ik begin mensen echt te missen en zou graag wat meer rechtstreeks op ons doel af willen gaan. Ik heb Kaapverdië nu ook eindelijk echt achter me gelaten en ik heb zin in de Azoren! Het aftellen is begonnen.

Later die dag begonnen de golven gelukkig wat af te nemen en begon ik me ook weer wat beter te voelen. Koen had voor de zekerheid toch maar een nieuwe scopolomine pleister geplakt, die toch echt lijken te werken.

Die nacht krijg ik de podcast-app op mijn telefoon weer aan de praat en heb ik meer zin om te luisteren dan te schrijven. De ‘man met de microfoon’ gaat met mensen in zijn buurt in Oost in gesprek en daar komen de meest geweldige en inspirerende verhalen uit. Zo was er een stel dat een tweekamer appartementje op 2-hoog achter had met twee kinderen en briefjes in de bus had gedaan bij woonboten waar ze graag zouden willen wonen. Tot hun verbazing reageerde er een familie, dat ze wel interesse hadden in een woningruil! Die mensen zouden gaan emigreren en zochten nog een klein appartementje in de stad. Ik houd echt van dit soort verhalen. Kan niet, bestaat niet! Blijven dromen, maak het concreet en ga er voor. En laat je vooral niet tegenhouden door geld(gebrek). Er is vaak zo veel meer mogelijk dan je in eerste instantie zou denken. Dat heb ik deze reis nu al zo vaak gezien en die gedachte wil ik vast blijven houden voor de rest van mijn leven!

Één reactie Voeg uw reactie toe

  1. Francisca schreef:

    Lieve Iris en Koen, wat geniet ik toch van jullie prachtige ervaringen. Ga zo door met schrijven Iris. Hopelijk publiceer je ooit een boek van deze mooie reis.
    Groetjes van Daniel en Francisca

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s