Bikkeltocht (dag 6)

Het is een emotionele rollercoaster. Up en down, letterlijk en figuurlijk. Het ene moment is de zee vriendelijk en gezellig en het andere moment worden we hardnekkig alle kanten opgeslingerd. En zo voelen wij ons ook een beetje.

De dag begon zonnig en we kwamen de 239m lange tanker ‘Nord Sun’ tegen. We zijn niet alleen op deze grote zee! Ik roep hem op de marifoon op om te kletsen en de kapitein babbelt in grappig Engels terug. Ze zijn onderweg van Brazilië naar Nederland en hij is rete nieuwsgierig naar dat gekke zeilbootje wat als een dolle in 3m hoge golven ligt te dansen. Tien minuten later roept hij ons weer op om te zeggen dat hij even de Azoren heeft opgezocht, bevestigt dat het idd nog 800 mijl is en wenst me and my husband een goede tocht haha! Als we iets van hem nodig hebben, mogen we hem altijd oproepen. Dat is fijn om te weten :).

We wisten van te voren dat het best een barre tocht kon gaan worden. Maar in welk opzicht en in hoeverre we ons hier extra op voor konden bereiden, was van te voren moeilijk in te schatten. Positief is dat we ontzettend blij zijn met de aankoop van onze super zeilpakken en de iridium go (satellietverbinding) en dat we blij zijn dat we met opnieuw vertrekken op goed weer hebben gewacht. Ik wil niet weten hoe het er hier aan toe zou gaan met 30 knopen wind! Ook positief is dat de dagen vrij snel in elkaar over gaan, dat we voldoende slapen, eten, lachen, knuffelen en we gewoon al bijna een week onderweg zijn!

Iets minder is dat we wat mentale dipjes krijgen en we elkaar hierin lekker afwisselen. Gelukkig hebben we elkaar om ons er af en toe doorheen te slepen. Het blijft een uitdaging om van dag tot dag te leven en niet stiekem al een week vooruit te rekenen. Ook al hebben we de beschikking tot meerdaagse gripfiles en weerkaarten, verder dan twee dagen vooruit is die informatie helaas nog veel te onbetrouwbaar. Koen had gehoopt dat we al veel noordelijker zouden kunnen varen, maar de wind wilde nog niet draaien. Hij begon zijn middagshift met een big smile, genietend aan het roer in de zon. Tot de eerste buien zich weer gingen vormen, inclusief bijbehorende windsterktes en draaiingen. Reven, ontreven, overtuigd, reven, dobberen, ontreven, … Ondertussen heeft mijn telefoon kuren en weigert hij nog podcasts (mijn favoriete bezigheid tot nu toe) af te spelen.

Toen we avondeten wilden gaan maken, hadden we gelukkig nog steeds vooraf klaargemaakt eten. Helaas rook het echt niet goed meer en moesten we alles weggooien. Ook de peertjes blijken ineens beschimmeld. Over op het blikvoer dus met nog wat verse dingen. Gelukkig hebben we banken vol met voedsel:). Lang leve instant noodles en pasta. De Chinees die dat heeft uitgevonden verdient een prijs (wat je daar dan ook aan mag hebben).

Ik was ondertussen gaan sturen, de windrichting was eindelijk gunstig, maar was ook flink toegenomen in sterkte. Toen het wat rustiger werd en ik de autopilot aanzette omdat ik wilde gaan eten, gebeurde er… niets…. zucht. Morgen met daglicht maar weer eens gaan bestuderen. Shit, dat wordt iig de hele nacht zelf sturen, geen moment rust. En in al die buien met regen, bah. Ook nu moeten we onszelf behoeden om niet in zelfmedelijden weg te kwijnen en te veel vooruit te kijken hoe kut dit gaat worden. Want dat weten we helemaal niet! We moeten het echt per dag aankijken. Uur per uur, mijl per mijl. Pluspuntje bijvoorbeeld is dat de boot op dit moment wel weer aardig rechtdoor vaart richting het noorden met het roer vastgedraaid en ik gewoon alsnog dit blog kan typen.

Ik vind het fijn om elke nacht te schrijven. Het helpt me om alles op een rijtje te zetten en in perspectief te plaatsen. Ik ben best benieuwd hoeveel mensen dit nu lezen. Waarschijnlijk leven er veel meer mensen op dit moment met ons mee dan we denken. Het is trouwens superleuk om smsjes te ontvangen. Zo een ouderwets envelopje in beeld, net alsof er een echte brief op de brievenbus ligt. Als je ons satellietnr niet hebt, die is waarschijnlijk met een beetje rondvragen makkelijk te verkrijgen. Alle moppen en oppeppers zijn van harte welkom haha!

Liefs Iris